Крыніцазнаўства картаграфічных дакументаў і праблемы даследавання карт у савецкай і сучаснай беларускай гістарычнай навуцы

Abstract

Крыніцазнаўства картаграфічных дакументаў на тэрыторыі былога СССР стала развівацца, галоўным чынам, толькі пасля рэвалюцыі, найбольш інтэнсіўна – пасля Вялікай Айчыннай вайны. Да нядаўняга часу крыніцазнаўчыя працы у асноўным тычыліся адносна нешматлікіх картаграфічных дакументаў перыядаў Старажытнага свету, Сярэдневечча і Новага часу. А шматлікія картаграфічныя дакументы Найноўшай гісторыі як крыніца вывучалася значна менш. Важнай праблемай, з якой сутыкаюцца даследчыкі картаграфічных дакументаў, з’яўляецца недасканаласць навукова-даведачнага апарату архіваў, які звычайна не прыстасаваны да каталагізацыі такой спецыяльнай крыніцы, як карты. The source study of cartographic documents in the former USSR began to develop after the revolution, but most intensively – after the Great Patriotic War. Until recently, source studies mainly concerned relatively few cartographic documents from the periods of the Ancient World, the Middle Ages and the New Age. And many cartographic documents of recent history as a source have been studied significantly less.