Парафія Маці Божай Вастрабрамскай у Язне і яе душпастыры

Abstract

У артыкуле разглядаецца гісторыя рыма-каталіцкай парафіі Маці Божай Вастрабрамскай у Язне. На прыкладзе гэтай парафіі разглядаецца гісторыя адной са шматлікіх парафій, якія паўсталі ў міжваенны час у Заходняй Беларусі і спынілі свае існаванне ў пасляваенны час у БССР. Парафія паўстала ў 1928 г., дзякуючы фундацыі Соф’і Корсак-Барткевічовай і Марыіі Багданавай. Першым адміністратарам гэтай звычайнай вясковай, колькасна нешматлікай парафіі ў 1927–1928 гг. быў ксёндз Уладзіслаў Сушыньскі, апостальскі адміністратар архідыяцэзіі ў Беластоку. Парафія Маці Божай Вастрабрамскай у Язне праіснавала толькі 20 гадоў: у 1948 г. касцёл быў забраны пад школу. Трагічна склаліся і лёсы некаторых святароў, што служылі ў Язненскай парафіі. Частка з іх была рэпрэсавана. У 1980-ыя г. будынак касцёла быў цалкам знішчаны. Пасля адраджэння дзейнасці каталіцкага Касцёла на Беларусі парафія ў Язне так і не была адроджана, цэнтрам рэлігійнага жыцця для вернікаў былой парафіі стала капліца ў в. Завуцце. The article is concerned with the history of the Roman Catholic parish of Holy Mother of the Gate of Dawn in Jazna. The history of the parish provides an example of the situation of many parishes, which were organized during the interwar period in Western Belarus and ceased to exist after the Second World War in Byelorussian SSR. The parish was erected in 1928 owing to the foundation of Sofia KorsakBortkiewiczowa and Maria Bogdanowa. The first administrator of this small rural parish in 1927–1928 was Fr. Władysław Suszyński, apostolic administrator of the archdiocese of Bialystok. The parish of Holy Mother of the Gate of Dawn in Jazna lasted for 20 years only. In 1948 the church was turned into a school. The fate of some priests from the Jazna parish was tragic: some of them were subjected to repressions. In the 1980s the building was destroyed completely. When the activity of the Catholic Church in Belarus was restored, the parish in Jazna was not revived, and the parishioners moved their religious practice to the chapel in Zavuccie village/