Расліны ў літаратуры Беларусі XIX стагоддзя

Abstract

У артыкуле разглядаюцца вобразы раслін у паэзіі прадстаўнікоў літаратуры Беларусі ХІХ стагоддзя. Вобраз расліны ў літаратуры з’яўляецца важнай часткай мастацкай карціны свету, акрэслівае эстэтычныя параметры і кампазіцыі мастацкага тэксту, садзейнічае яго цэласнаму ўспрыманню. Апісанні раслін або іх згадкі становіцца аб’ектам семіятычнага аналізу, што абумоўлена не толькі вялікай частотнасцю ўжывання, але і іх поліфункцыянальнасцю. Зразумела, што ў апісаннях флоры паўстае нацыянальная прырода, раскрываецца нацыянальная ментальнасць. Таму актуальным з’яўляецца вывучэнне вобразаў расліннага свету ў творчасці пісьменнікаў Беларусі першай паловы ХІХ стагоддзя, таго перыяду, калі фундаментавалася беларуская літаратурная традыцыя, калі ў своеасаблівым сінкрэтызме праявіліся сентыменталізм і рамантызм. = The article examines the images of plants in the poetry of representatives of the literature of Belarus of the XIX century. The image of a plant in literature is an important part of the artistic picture of the world, outlines the aesthetic parameters and compositions of a literary text, promotes its holistic perception. Descriptions of plants or their mentions become the object of semiotic analysis, which is due not only to the high frequency of use, but also to their multifunctionality. It is clear that national nature appears in the descriptions of flora, the national mentality is revealed. Therefore, it is relevant to study the images of the plant world in the works of writers of Belarus in the first half of the XIX century, the period when the Belarusian literary tradition was founded, when sentimentalism and romanticism. manifested in a kind of syncretism