Рэцэпцыя антычнай спадчыны ў беларускай літаратуры XV–XVI стагоддзяў

Abstract

У артыкуле раскрываецца фармальная сутнасць рэцэпцыі антычнай спадчыны беларускай літаратуры позняга Сярэднявечча і Рэнесансу. Сярэднявеччу ўласціва ўспрыняцце антычнай культуры як сукупнасці маральных алегорый. Адраджэнне арыентуецца на засваенне стылістычна-кампазіцыйных прыёмаў антычнай літаратуры (новалацінская паэзія) і эрудыцыйны падыход (выяўленне аўтарам абазнанасці ў культуры і гісторыі антычнасці, цытаванне як аргумент у падмацаванне ўласнай пазіцыі). = The article reveals the formal essence of the reception of the ancient heritage in Belarusian literature of the late Middle Ages and Renaissance. The Middle Ages were characterized by the reception of ancient culture as a set of moral allegories. The Renaissance focuses on the assimilation of stylistic and compositional techniques of ancient literature (New Latin poetry) and an erudite approach (demonstration by the author of his knowledge of the culture and history of antiquity, quoting as an argument to support his own position).