Заходнебеларуская эміграцыя 20–30-х гг. ХХ ст. у краіны Лацінскай Амерыкі (Уругвай, Парагвай, Чылі, Перу, Мексіку і Кубу)

Abstract

Эміграцыйныя працэсы 20–30-х гг. ХХ стагоддзя з Заходняй Беларусі атрымалі шырокае распаўсюджванне сярод мясцовага насельніцтва. У выніку актыўнай эміграцыйнай палітыкі Польшчы эмігранты з Заходняй Беларусі сталі выязджаць у краіны Лацінскай Амерыкі. Акрамя распаўсюджаных Аргенціны і Бразіліі, насельніцтва з Беластоцкага, Віленскага, Навагрудскага і Палескага ваяводстваў стала эміграваць ва Уругвай, Парагвай, Перу, Чылі, Мексіку і Кубу. У навуковым артыкуле прадстаўлена інфармацыя аб сацыяльна-эканамічнай эміграцыі з заходнебеларускага рэгіёну ў краіны Лацінскай Амерыкі ў 1921–1939 гг. На падставе архіўных крыніц дадзена заканадаўчая характарыстыка прававой базы заходнебеларускай эміграцыі, прааналізавана статыстыка эміграцыйных рухаў, вызначаны ўмовы працаўладкавання эмігрантаў, а таксама выяўленыя асаблівасці эканамічнай эміграцыі з Заходняй Беларусі ва Уругвай, Парагвай, Перу, Чылі, Мексіку і Кубу. In the 1920–30s the emigration process in Western Belarus became extremely widespread among the lo-cals. As a result of the active Polish emigration policy Belarusian people began to emigrate to Latin America. The most popular countries were Argentina and Brazil, though sometimes people from Belos-tok/Bialystok, Vilnius, Novogrudok and Polesse provinces emigrated to Uruguay, Paraguay, Chile, Mexi-co and Cuba. This scientific article touches upon socio-economic emigration from the western regions of Belarus to the countries of Latin America in 1921–1939. Grounding on the archives, the base of Belarus-ian emigration was legally described; emigration statistics were analyzed; working and employment con-ditions of emigrants were marked; the peculiarities of agricultural emigration from Western Belarus to Latin America were pointed out.