Дыхатамія «стары чалавек – новы чалавек» у аповесці А. Бароўскага «Замалі мой грэх»

Abstract

Прадметам даследавання з’ўляецца хрысціянская дыхатамія «стары чалавек – новы чалавек», увасобленая ў вобразе гераіні аповесці А. Бароўскага «Замалі мой грэх» Евы Прынцовай, у гісторыі яе граху, раскаяння і ўнутранага адраджэння, а таксама ў такіх найважнейшых адзінках матыўнай структуры твора, як грэхападзенне і пакаянне, свавольства і пакора. Дадзеная дыхатамія разглядаецца і ўжываецца ў аналізе твора з мэтай выяўлення яго духоўнай канцэпцыі, асаблівасцей мастацкага асэнсавання сучасным беларускім аўтарам біблейскага аксіялагічнага коду.