Паэт і паэзія ў асэнсаванні Алеся Разанава

Abstract

У артыкуле аналізуюцца меркаванні А. Разанава пра спецыфіку паэзіі і ролю паэта. На думку беларускага пісьменніка, паэзія – з‟ява няпростая, нават «нетутэйшая», паколькі вершы знаходзяцца ў вышэйшай, «безназоўнай» сферы і трапіць да нас могуць толькі дзякуючы паэту. Пісьменнік характарызуе паэзію як новы стан рэчыва і рэчаіснасці, мовы і невымоўнасці, называе хлебам 35 наддзѐнным, здзейсненай мовай, асаблівай ведай, паколькі яна трымаецца на ісціне і творыцца з невядомай матэрыі. Кожны верш – заўсѐды адкрыццѐ, прычым адкрыццѐ абавязкова новага, а імітацыя, паўтор, версіфікатарства з‟яўляюцца непажаданымі, нават заганнымі.