Аўтабіяграфізм у аповесці Уладзіміра Ягоўдзіка «Вочы начніцы»

Abstract

Дадзены артыкул прысвечаны даследаванню аўтабіяграфічнага пачатку ў аповесці Уладзіміра Ягоўдзіка «Вочы начніцы». Аналізуюцца такія мастацкія асаблівасці твора, як лірызм у апавядальнай плыні, наяўнасць аповеду ад першай асобы, суаднесенасць вобраза галоўнага героя твора з жыццѐм аўтара, акцэнт на сталенні і развіцці характару персанажа. Зроблены вывад, што ў аповесці прынцып аўтабіяграфізму ў цэлым дамінуе і вызначае жанравую своеасаблівасць твора. Сюжэтам для напісання аўтабіяграфічных твораў часта становяцца дзіцячыя і юнацкія гады пісьменніка. І гэта невыпадкова: уражанні пра раннюю пару жыцця асабліва яркія і запамінальныя. Тэма дзяцінства ў мастацкай літаратуры з‘яўляецца ўніверсальнай і непаўторнай у яе жанравым і стылѐвым выяўленні. Аўтабіяграфічная проза на тэму дзяцінства добра вядома чытачам (творы рускіх пісьменнікаў М. Г. Гарына-Міхайлоўскага, С. Ц. Аксакава, А. М. Талстога). У беларускай літаратуры вядомасць атрымала, напрыклад, аўтабіяграфічная аповесць Янкі Маўра «Шлях з цемры».