Нацыянальная спецыфіка ўвасаблення Першай сусветнай вайны ў амерыканскай літаратуры 1920–30-х гг.

Abstract

У артыкуле аналізуецца досвед некалькіх груп амерыканскіх пісьменнікаў: «ганаровых лейтэнантаў», якія з 1930-х гг. асацыююцца са «страчаным пакаленнем» (Дж. Дос Пасас, Э.Э. Камінгс, М. Каўлі, Э. Хемінгуэй); празаікаў-«камбатантаў» (Т. Бойд, В. Марч, Л. Нэйсан, Л. Столінгс); аўтараў-прапагандыстаў (К. Даўсан, Н.П. Даўсан, Дж. Томасан, А. Трэйн, А. Эмпі). Паралельна пазіцыянавана спадчына амерыканскіх пісьменніц У. Кэзэр і Э. Уортан, а таксама М. Шыпман-Эндруз, С. Бэйтс, Э. Кэлі, Г. Мэйсан, А. Найлен. Сцвярджаецца генетычная сувязь прозы С. Крэйна, А. Бірса, Дж. Дэфорэста з творамі амерыканскіх аўтараў пачатку ХХ ст., якія ўвасаблялі падзеі Першай сусветнай вайны. = The article analyzes the experience of several groups of American writers: ‘honorary lieutenants’ since the 1930s associated with the ‘lost generation’ (Jh. Dos Passos, E.E. Cummings, M. Cowley, E. Hemingway); novelists-‘combatants’ (T. Boyd, W. March, L. Nason, L. Stollings); authorspropagandists (K. Dawson, N.P. Dawson, Jh. Thomason, A. Train, A. Empey). In parallel the legacy of American women-writers such as W. Cather and E. Wharton, as well as M. Shipman-Andrews, S. Bates, E. Kelly, G. Mason, A. Nylen is positioned. The genetic connection of the prose of S. Crane, A. Bierce, Jh. Deforest with the works of American authors of the beginning of the 20th century, who embodied the events of the First World War, is stated.