Хазанава К.Л. Злучальныя злучнікі ў прыказках і прымаўках Гомельшчыны

Abstract

У артыкуле даследуюцца стылістычныя функцыі злучальных злучнікаў у мове беларускіх прыказак і прымавак, выяўленых у Гомельскай вобласці. У народных парэміях рэгіёна адзначаецца дастатковая пашыранасць злучальных злучнікаў. Найбольшае распаўсюджанне выяўляюць у разгледжаных выразах спалучальныя і супастаўляльныя злучнікі. Часта ўжываецца злучнік а, які выражае супрацьпастаўленне і звязвае процілеглыя выказванні. Таксама пашыраны злучнік ды, што выражае дадатковыя да процілегласці адносіны далучальнасці або абмежавальнасці. Фіксуюцца ў парэміях рэгіёна і дыялектныя злучальныя злучнікі да, дак. = The article researches the stylistic functions of conjunctions in the language of Belarusian proverbs found in the Gomel region. In the folk proverbs of the region, a sufficient expansion of coordinating conjunctions is noted. In the expressions under consideration, the most common are connecting and adversative conjunctions. The conjunction a (but) is often used, which expresses opposition and connects opposite statements. The conjunction dy (but) is also common, which expresses the complementary relation to opposition of adhesion or restrictiveness. The dialectal conjunctions da, dаk are also recorded in the proverbs of the region.