Міфасемантыка сувязяў «сірата – слёзы – дождж» у беларускай традыцыйнай культуры

Abstract

Аналізуюцца тэксты беларускага пазаабрадавага і абрадавага фальклору, змешчаныя ў фальклорна-этнаграфічных працах, а таксама экспедыцыйныя запісы аўтара. Матэрыялы разглядаюцца ў аспекце даследавання міфасемантыкі сіраты праз выяўленне ў ёй новых сэнсаў. Даказана карэляцыя паняццяў «сірата», «слёзы», «дождж». У новым ракурсе асэнсаваны элементы аказіянальных абрадаў і гульнёва-абрадавых дзеянняў, пашырана ўяўленне аб сувязі сіраты са сферай сакральнага. Навізна абумоўлена нераспрацаванасцю пытання ў кантэксце беларускай абрадавай і пазаабрадавай творчасці. The article is dedicated to the traditions of Belarusian rite and extra-rite folklore texts that were included in folklore and ethnographic works and author's expedition materials and have been analyzed in the es-say. The content of the mentioned sources was considered with the aim of a detailed study of the mytho-logical and sеmantized meanings of the concept of an orphan and the identification of new aspects of this concept. Correlation of the concepts of orphan-tears-rain has been proven. It was possible to comprehend in a new way the elements of occasional rites and ritual rites' games and expand the understanding of the connections of the image of the orphan with the sacral sphere. The novelty of the article lies in the fact that this issue has not been investigated earlier in the context of Belarusian rite and extra-rite creativity.