Структурна-семантычная парадыгма невербальных сродкаў зносін у мастацкім тэксце

Abstract

У артыкуле разглядаюцца асаблівасці вербалізацыі міміка-жэставых і прасторавых адносін у мастацкім тэксце, выяўляецца абумоўленасць выкарыстання мнагазначнай кінемнай лексікі ў аўтарскім тэксце, аналізуюцца асаблівасці сінаніміі і варыянтнасці паравербальнага элемента ў мастацкім тэксце ў цэлым. The article discusses the features of verbalization of facial and gesture expression and spatial relationships in a literary text, detects the reasoning for the use of polysemous kinematic vocabulary in an author’s text, and analyzes the features of synonymy and variants of paraverbal element in a literary text as a whole.